Hak mendapat alam sekitar yang sihat dan selamat bererti hak kepada alam fizikal yang akan memperbaiki atau meningkatkan mutu kehidupan.Hak ini melibatkan usaha mendapatkan perlindungan daripada masalah masalah persekitaran yang di luar kawalan pengguna secara individu,tetapi ianya boleh dibendung jika pengguna bertindak secara kolektif.

Ia memaparkan keperluan memelihara dan melindungi alam sekitar untuk generasi masa kini dan masa hadapan sangat bergantung kepada muafakat dalam kalangan ahli ahli masyarakat masa kini sepertimana perlu bagi menangani pelbagai masalah pengguna yang lain. Dekad 1980-an menunjukkan bagaimana krisis kepada alam sekitar seperti pemanasan global,penghakisan lapisan ozon,kehilangan pelbagai speisis flora dan fauna,penyalahgunaan bahan kimia, pemusnahan hutan simpan, kesemua fenomena ini semenangnya mengancam kesejahteraan dan keselamatan umat manusia. Semua penduduk sama ada di negara maju mahupun di negara yang membangun, sama ada yang tinggal di bandar mahupun di desa kini terdedah kepada ancaman tersebut.

Kesemua ancaman itu bukanlah berlaku secara semula jadi atau kerana takdir,tetatpi ancaman tersebut adalah rentetan daripada perbuatan manusia sendiri. Pembangunan yang tidak mampan,penggunaan dan citarasa yang berlebihan